Ica - Peru, 22 oktober 2017

Vandaag precies 4 weken geleden uitgevlogen. Weg uit de bedding van het 'veilige' vrijwilligerswerk-bestaan! Was ook mijn opzet: de eerste 10 weken in deze 'bedding', waarin alles nog voor me georganiseerd was, van taalcursus tot vrijwilligerswerk.

Toen het dan 4 weken geleden zover was, en mijn 'eigen' reis echt kon beginnen, kreeg ik behoorlijk de bibbers. Heel spannend om nu echt alleen op pad te gaan, alles zelf uit te zoeken, me te redden met mijn spaans, mijn eigen weg te vinden en uit te stippelen nu. Met de bibbers in de benen op pad gegaan, mijn 'host-mum' in Quito vaarwel gezegd, en met de bus vertrokken naar Latacunga, ongeveer 2 uur rijden vanaf Quito. Ik had nog ruim 2 weken, voordat mijn 90-dagen visum voor Ecuador afliep en besloot om richting het zuiden van Ecuador te trekken, te beginnen met een 3-daagse hike naar het kratermeer Quilotoa en vandaar verder zuidwaarts naar de koloniale stad Cuenca en het hippie/expat-dorp Vilcabamba. Vandaar zou ik wel verder zien. Voor de eerste dagen reserveer ik de hostels via hostelworld en booking, gaat allemaal heel makkelijk met app's.

Het schrijven en het plaatsen van mijn schrijfsels is er in de afgelopen weken ook wat bij ingeschoten. Vandaar nu een paar verhalen in een keer. Ik begin met een wat beschouwelijk verhaal over het waarom van mijn reis. Een vraag die me werd gesteld door een paar Duitse meisjes die ik ontmoette, en die aanleiding was voor dit verhaal. Ik ben dan nog in Ecuador. Dan een verhaal over de oversteek naar Peru. Vanuit Vilcabamba besluit ik niet te doen wat de meeste toeristen doen - en dat is van daaruit naar de kust van Peru door te steken. Ik besluit om richting de Peruaanse Amazone te gaan. Er is iets wat me daar trekt, wat weet ik niet precies. Bovendien ben ik een beetje klaar met alle toeristiche hoogtepunten en 'moetjes' en ben ik op zoek naar een andere ervaring. Inmiddels kan ik aardig wat spanning hebben! En heb ik de smaak van het reizen te pakken gekregen. Dit is het verhaal van de busrit naar Peru. En dan volgt een verhaal over mijn jungle-avontuur. Een plek waar ik me even helemaal 'thuis' voel, in de eenvoud en het dichtbij de natuur zijn. Dit verhaal is nog niet helemaal af, maar plaats ik binnen een dag of wat.

Geniet van de verhalen!

liefs, Amira